W poprzednim numerze Zabezpieczeń omówiony został program RAS, służący do podglądu i odtwarzania obrazów z kamer oraz szeroko pojętej administracji rejestratorów serii NV-DVR5000. Tematyka oprogramowania sieciowego nie została jednak wyczerpana. Wraz z rejestratorem dostarczane jest również oprogramowanie do wizualizacji obrazów z kamer na tle samodzielnie komponowanych przez administratorów systemu podkładów graficznych – map. Dzięki łatwości i intuicyjności obsługi oraz unikatowym cechom użytkowym, oprogramowanie to pozwala na zwiększenie efektywności pracy operatorów i tym samym lepszy dozór monitorowanych obiektów. Niniejszy artykuł zostanie poświęcony omówieniu najbardziej użytecznych z punktu widzenia użytkownika funkcji tego programu. Omawiane oprogramowanie obejmuje dwa całkowicie spolszczone i posiadające polskie wersje instrukcji moduły: IMap Editor – do tworzenia własnych map obiektów – oraz IMap – do podglądu obiektu.
Tworzenie projektu mapy należy rozpocząć od wybrania i umieszczenia tła, które będzie odwzorowywać układ obiektu. Wybór ten może obejmować dowolną grafikę w postaci plików BMP lub JPEG. Mogą to być zarówno zdjęcia obiektu, jego rzuty lub plany wykonane w dowolnie wybranych programach przeznaczonych do obróbki graficznej. W związku z tym znalezienie lub stworzenie takich podkładów nie powinno przysporzyć żadnych trudności nawet użytkownikowi nieobeznanemu z grafiką komputerową. Tworząc tło, należy dodatkowo określić jego wielkość w pikselach, położenie w oknie programu oraz oczywiście nadać mu nazwę, która będzie wyświetlana przy uruchomieniu mapy.
Kolejnym etapem tworzenia projektu mapy jest naniesienie ikon symbolizujących poszczególne elementy systemu bezpieczeństwa znajdujące się w obiekcie.
Elementy pogrupowane są w trzech zakładkach: kamery, wejścia i wyjścia alarmowe. Ikony przypisane są kilku typowym widokom kamer, czujek alarmowych oraz sygnalizatorów akustycznych i świetlnych, ale użytkownik może też dowolnie dodawać inne, np. w celu pokazania konkretnego modelu zainstalowanej w obiekcie kamery szybkoobrotowej. Należy wówczas umieścić przygotowane pliki graficzne w odpowiednich katalogach zainstalowanego programu. Pozwala to na całkowite zindywidualizowanie i przystosowanie graficznego środowiska pracy do konkretnego obiektu. Przygotowane ikony należy następnie metodą „przeciągnij i upuść" nanieść w wybranym miejscu mapy.
Każdą naniesioną ikonę, odpowiadającą kamerze, wejściu lub wyjściu alarmowemu, należy opisać zgodnie z podanymi rubrykami. Dla każdego elementu, oprócz nazwy, należy zdefiniować rejestrator (poprzez jego numer IP, porty, na których uruchomione są realizowane usługi, oraz login użytkownika i hasło dostępu). Należy pamiętać, że w obrębie jednego projektu mapy można łączyć się z wieloma rejestratorami, do których przyporządkowane są wybrane elementy systemu. W związku z tym w obrębie mapy możemy umieszczać wybrane przez nas elementy, np. w postaci pojedynczych kamer lub wejść alarmowych wielu oddalonych od siebie fizycznie rejestratorów. W ten sposób można efektywnie nadzorować obiekty rozproszone, składające się z wielu oddziałów, udostępniając tylko zasoby wybrane dla danego operatora.
Żmudny proces definiowania poszczególnych elementów systemu można uprościć, predefiniując wybrane lokalizacje, a następnie automatycznie wprowadzając parametry rejestratora. Co więcej, dla takich zdarzeń w systemie, jak: kliknięcie myszką w ikonę elementu, wykrycie ruchu, utrata sygnału wideo oraz pobudzenie wejścia alarmowego powiązanego z daną ikoną, można zdefiniować reakcję programu w postaci wyświetlenia okna z obrazem z kamery powiązanej z elementem lub włączenia danego wyjścia alarmowego. Tym samym operator może nadzorować system efektywnie, zajmując się tylko krytycznymi zdarzeniami i nie rozpraszając uwagi na elementy nie wymagające w danej chwili nadzoru.
Mapa obiektu z podglądem obrazu z kamer
Dzięki możliwości tworzenia map wielopoziomowych program IMap ułatwia kontrolę rozbudowanych systemów. Osoba obsługująca system ma dzięki temu przejrzystość i łatwość obserwacji pożądanego miejsca w rzeczywistej lokalizacji.
Przykładem może być wielopoziomowa mapa budynku lub mapa kraju z naniesionymi oddziałami. Mapa nadrzędna pozwala w pierwszej kolejności wybrać dowolne piętro lub oddział, a z wyświetlonej mapy podrzędnej - dowolną kamerę.
Z mapy podrzędnej można wrócić do mapy głównej.
Operator pracujący z oprogramowaniem IMap może bardzo szybko ocenić stan poszczególnych elementów systemu, takich jak wejścia wideo czy wejścia i wyjścia alarmowe, dzięki:
- opisowi danego elementu, pojawiającemu się po wskazaniu kursorem myszy przypisanej mu ikony,
- symbolom pojawiającym się obok ikon,
- zmianie koloru całej ikony elementu.
Zdarzenia, które mają być sygnalizowane, można wybrać dowolnie spośród następujących:
- Niezdefiniowane - element nie jest zdefiniowany (podłączony),
- Wyłączone - stan elementu nie jest sprawdzany przez system rejestratora,
- Niestabilne - element nie pracuje zgodnie z oczekiwanymi ustawieniami,
- Zanik sygnału - utrata sygnału wideo z danej kamery,
- Ruch - wykrycie ruchu w polu widzenia danej kamery,
- Alarm - wykrycie alarmu na wejściu alarmowym,
- Wyjście alarmowe - załączenie wyjścia alarmowego.
Po zapisaniu projektu mapy, wyjściu z programu IMap Editor i uruchomieniu modułu IMap, na ekranie pojawi się lista wszystkich dostępnych map. Po dokonaniu wyboru uruchomiony zostanie interfejs użytkownika i wyświetli się odpowiednia mapa.
W dolnej części okna wyświetlane są komunikaty o zdarzeniach zaistniałych w systemie. W pierwszej kolumnie znajduje się informacja o tym, czy zdarzenie ma charakter normalny (N), czy jest zdarzeniem alarmowym (E), dla którego ustawiono funkcję powiadomienia poprzez połączenie zwrotne. Druga kolumna określa adres IP rejestratora, pod którym wystąpiło zdarzenie (lub nazwę rejestratora nadaną mu w ustawieniach). Trzecia kolumna określa typ zdarzenia oraz do którego elementu systemu się ono odnosi. Ostatnia kolumna określa datę i czas wystąpienia zdarzenia. Każda kamera i zdarzenie alarmowe może być opisane adresem IP rejestratora lub dowolnie nadaną mu przez użytkownika nazwą.
Obrazy z kamer wyświetlane są w oknach kolejno, poczynając od lewego górnego rogu ekranu. Ich wielkość może być dostosowywana do potrzeb użytkownika - od 1/4 formatu początkowego aż do trybu pełnoekranowego włącznie.W przypadku pracy dwumonitorowej możliwe jest wyświetlanie obrazów z kamer na monitorze lewym, podczas gdy główne okno programu IMap będzie wyświetlane na prawym.Jest to optymalne środowisko pracy, ponieważ w trybie jednomonitorowym obrazy z kamer będą w mniejszym lub większym stopniu przykrywać okno główne. W przypadku pracy jednomonitorowej, w celu zoptymalizowania środowiska pracy, można zdefiniować stopień przezroczystości dla pojawiających się obrazów z kamer.
Obrazy z kamer mogą być wyświetlane po kliknięciu na ikonę kamery bądź innego elementu lub automatycznie po wykryciu zdarzenia, w zależności od dokonanych uprzednio ustawień. Można dodatkowo zdefiniować czas, po którym okna z obrazami z kamer, które pojawiają się na ekranie automatycznie, po wykryciu zdarzenia, zostaną zamknięte.Jeżeli do rejestratora podłączone jest sterowanie kamerami obrotowymi, to funkcję tę można egzekwować także z poziomu oprogramowania IMap. Obejmuje ona obrót, uchył, zoom, sterowanie ostrością i przysłoną oraz wywoływanie zaprogramowanych presetów. Sterowanie odbywa się zgodnie z protokołami wybranymi w rejestratorze i obejmuje m.in. protokoły NOVUS-C, Pelco-D i Pelco-P.
Oprogramowanie IMap może być bardzo cennym elementem podnoszącym bezpieczeństwo obiektu. Nie jest to jednak ostatnie słowo firmy Novus w zakresie oprogramowania. Już bowiem trwają prace nad oprogramowaniem kolejnej generacji, o rozszerzonych możliwościach, łączącym w sobie funkcje modułów RAS i IMap (robocza nazwa: RAS+). Oprogramowanie to zachowa pełną kompatybilność z serią rejestratorów NV-DVR5000, a po otrzymaniu jego ostatecznej wersji podzielę się z Państwem informacjami na jego temat.
Patryk Gańko
AAT-T