Pobierz
najnowszy numer

Newsletter

Zapisz się do naszego Newslettera, aby otrzymywać informacje o nowościach z branży!

Jesteś tutaj

System 300 Bpt

Printer Friendly and PDF

Artykuł jest adresowany do projektantów i instalatorów systemów wideo-interkomowych, którzy poszukują rozbudowanych, a zarazem elastycznych rozwiązań łączności wideo-interkomowej dla budynków o charakterze komercyjnym, takich jak centra handlowo-biurowe czy zakłady przemysłowe. W artykule przedstawiono typowe rozwiązania układów wideo-interkomowych bazujących na Systemie 300 firmy Bpt. 

Wprowadzenie

W artykułach zamieszczonych w magazynie Zabezpieczenia omawiano rozwiązania systemu wideofonowego 300 Bpt wyłącznie dla obiektów mieszkalnych. System 300 może być także stosowany w budynkach biurowych, hotelach, centrach handlowo-biurowych czy zakładach przemysłowych do realizacji łączności wideo-interkomowej z osobami wchodzącymi do obiektu oraz wewnętrznej łączności interkomowej w obiekcie.

 

Image

Tab. 1. Dobór liczby urządzeń do liczby paneli wejściowych i centrali portierskich

 

Chociaż rozwiązania prezentowane w tym artykule są ukierunkowane na rozważaną klasę obiektów, to wynikają z ogólnych zasad projektowania Systemu 300, stanowiąc różnego rodzaju wariacje ogólnej struktury Systemu 300. W artykule przedstawiono ponadto nie prezentowane wcześniej rozwiązania nietypowych topologii połączeń urządzeń w Systemie 300.

 Image

Fot. 1. Centrala portierska IPD/300LR


 

W budynkach mieszkalnych rozbudowana jest z reguły część systemu związana z układami blokowymi (klatkowymi), obejmującymi odbiorniki lokatorskie oraz panele wejściowe do bloków. Układ główny (wspólny dla wszystkich bloków) obejmuje najczęściej kilka głównych paneli wejściowych na teren oraz centralę portierską. Natomiast w obiektach komercyjnych rozbudowany będzie przede wszystkim układ główny, ze względu na dużą liczbę wejść oraz stanowisk portierskich, zaś układ blokowy z odbiornikami może w ogóle nie występować w systemie lub może być ograniczony do kilku odbiorników.

Z punktu widzenia projektanta i wykonawcy systemu istotne są następujące zagadnienia: pojemność systemu (liczba paneli wejściowych, central portierskich, odbiorników itp.), topologia połączeń przewodowych, dobór urządzeń, sposób zasilania, typ przewodów, maksymalne odległości połączeń przewodowych i realizowane funkcje. Zagadnienia te zostaną przedstawione na przykładzie kilku typowych rozwiązań, które można skalować w zależności od wielkości systemu.

Układ wielu głównych wejść z centralami portierskimi

 

Image

Rys. 1. Układ z wieloma wejściami i centralami portierskimi

 

Na rys. 1 przedstawiono rozwiązanie systemu wideo-interkomowego z wieloma wejściami do obiektu i wjazdami do garażu (na parking) oraz wieloma stanowiskami portierskimi, które mogą być zlokalizowane w recepcjach oraz pomieszczeniach ochrony i nadzoru. Maksymalna liczba paneli wejściowych wideo (fot. 3) i central portierskich (fot. 1) w systemie 300 wynosi 64 szt. w standardowej wersji urządzeń. Panele wejściowe połączone są w układzie równoległo-szeregowym. Pojedynczy rozdzielacz wizji XDV/303 obsługuje trzy linie paneli wejściowych połączonych szeregowo. Rozdzielacze XDV/303 można łączyć kaskadowo, w celu dołączenia kolejnych paneli. Podobnie łączy się centrale portierskie IPD/300LR, z tą różnicą, że na pojedynczej linii może być zainstalowana tylko jedna centrala. Każdy repetytor  magistrali sterującej LonWorks RIR/300LR obsługuje dwie linie (krańcowy RIR/300LR obsługuje trzy linie). Każdy panel wejściowy wideo (czarno-biały lub kolorowy, w wersji przyciskowej lub numerycznej) i każda centrala portierska posiada własny zasilacz VAS/100.20. Do zasilania paneli wejściowych audio oraz interfejsów AVT/300 i ICP/LR zewnętrznych kamer CCTV wystarczy prostszy zasilacz AS/200. Wszystkie rozdzielacze wizji XDV/303, zasilacze VAS/100.20 (lub AS/200), repetytory RIR/300LR oraz gniazdo RJ45 do programowania systemu mogą być zamontowane w jednej głównej szafce. W tabeli nr 1 zestawiono liczbę poszczególnych urządzeń w zależności od liczby paneli wejściowych (jeden panel na każdej linii) i liczby central portierskich. Przykładowo, jeśli w systemie jest dziesięć paneli wejściowych i cztery centrale portierskie, to potrzeba w sumie sześciu modułów XDV/303, siedmiu modułów RIR/300 oraz 14 zasilaczy VAS/100.20.

Image

Rys. 2. Układ z rys. 1 w innym wariancie połączeń

 

Wszystkie połączenia wykonane są przewodem UTP kat. 5e. W celu wykorzystania dodatkowych funkcji sterujących w panelu wejściowym i zwiększenia przekroju żył zasilających, jako zasadę stosuje się układanie dwóch przewodów UTP do paneli wejściowych. Maksymalna odległość panelu wejściowego od układu głównego (rozdzielacza wideo XDV/303) wynika z tłumienia sygnału wizji i wynosi 800 m. W przypadku tak dużych odległości korzystnie jest umieścić zasilacz VAS/100.20 w pobliżu panelu wejściowego w celu uniknięcia układania przewodów zasilających o dużym przekroju.

Moduł 3 programowalnych przekaźników NO/NZ IOD/303LR służy do otwierania bram i szlabanów za pośrednictwem centrali portierskiej.

Na rys. 2 pokazano nietypową topologię połączeń układu głównego, realizującego łączność między wejściami głównymi i centralami portierskimi. Poszczególne podukłady zasilająco-rozdzielcze są rozproszone w obiekcie i połączone jednym przewodem UTP z rozdzielaczami wizji XDV/303, spinającymi system. Rozwiązanie to jest szczególnie przydatne, gdy z danym wejściem (lub grupą wejść) związana jest jedna centrala portierska, a poszczególne miejsca dostępu do obiektu rozproszone są na dużym obszarze. Między układem spinającym a poszczególnymi podukładami wystarczy poprowadzić jeden przewód UTP kat. 5e zamiast wielu przewodów do każdego panelu wejściowego i centrali portierskiej, jak w przypadku scentralizowanego układu głównego (rys. 1).

Układ z komunikacją do użytkowników

W układach z rys. 1 i 2 zrealizowana jest komunikacja wideo-interkomowa pomiędzy panelami wejściowymi a centralami portierskimi i nie występują w ogóle odbiorniki wideofonowe użytkowników. Układ z rys. 1 zostanie teraz rozbudowany o dodatkowe odbiorniki wideofonowe oraz tzw. bloki X2 (X2 jest technologią przesyłania sygnałów audio-wideo po jednej parze skrętki), obsługujące komunikację wideo-interkomową pomiędzy układem głównym (z rys. 1) i lokalnymi układami użytkowników, obejmującymi panele wejściowe X2 i odbiorniki wideo. 

 

Image

Rys. 3. Układ z rys. 1 z odbiornikami i blokami X2

 

Na rys. 3 przedstawiono układ z rys. 1 rozbudowany o układy blokowe, obsługujące użytkowników obiektu. Pojedynczy blok z jednostką zasilająco-sterującą XA/300LR, selektorem blokowym ICB/300, repetytorem RIR/300LR oraz modulatorem wizji XAV/300 może obsłużyć do 512 odbiorników audio lub wideo (łącznie z panelami wejściowymi X2). Przykładowo, w budynku biurowym można zastosować panele wejściowe audio lub wideo X2 (HEC/301, HEV/301, HEVC/301, HET/301) dla poszczególnych użytkowników, tworząc tzw. bloki X2. Przyjmując jeden panel wejściowy i jeden odbiornik dla każdego użytkownika, można zbudować 256 bloków X2. Oprócz bloków X2 w układzie na rys. 3 występują dodatkowe odbiorniki podłączone bezpośrednio do magistrali X2 jednostki XA/300LR, które przeznaczone są do komunikacji z użytkownikami nie posiadającymi własnych paneli wejściowych X2 (tzw. użytkownikami bezpośrednimi). Odbiorniki te mogą służyć służbom technicznym do wewnętrznej łączności interkomowej z centralami portierskimi i głównymi panelami wejściowymi.

Rozdział magistrali X2 dokonywany jest przez czterokrotne rozdzielacze wideo XDV/304A (bezstratny) i XDV/304. Co dziesięć rozdzielaczy XDV/304 stosuje się wzmacniacz wizji XDV/300A. W przypadku zastosowania tylko odbiorników audio, rozdzielenie magistrali X2 dokonywane jest galwanicznie.

Panele X2 zasilane są lokalnie, z zasilaczy VAS/100.20. Wszystkie połączenia wykonane są przewodem UTP kat. 5e.

Maksymalna odległość pomiędzy jednostką XA/300LR a najdalszym odbiornikiem wideofonowym wynosi 750 m w przypadku zastosowania dwóch wzmacniaczy XAS/301 szeregowo, co 250 m. Całkowita długość wszystkich przewodów magistrali X2 w pojedynczym bloku nie może przekraczać 1000 m. W przypadku przekroczenia ograniczenia 1000 m, stosuje się wzmacniacze magistrali X2 w układzie szeregowym (maks. 2) bądź równoległym. Każdy dodatkowy wzmacniacz w układzie szeregowym lub równoległym zwiększa sumaryczną długość wszystkich połączeń magistrali X2 o 1000 m.

Z panelu wejściowego X2 można zadzwonić do użytkownika w tym samym bloku X2 oraz do portiera. Z każdego odbiornika audio można zadzwonić do portiera, zaś z odbiorników wideo można połączyć się dodatkowo z własnym panelem wejściowym X2 oraz wszystkimi głównymi panelami wejściowymi. Do wszystkich odbiorników można zadzwonić z każdego głównego panelu wejściowego oraz z każdej centrali portierskiej.

W Systemie 300 można łączyć różne typy odbiorników, w zależności od wymaganych funkcji i estetyki. Dostępnych jest sześć linii stylistycznych odbiorników, a każda z nich występuje w różnych odmianach funkcjonalnych i kolorystycznych (rys. 7).

Odbiorniki audio nie wymagają dodatkowej pary zasilającej ani piętrowych rozdzielaczy sygnału X2 - odgałęzienia można wykonywać bezpośrednio na listwach. Monitory odbiorników wideofonowych wymagają zasilania (14-18 VDC, 12-16 VAC), które jest dostępne z blokowego zasilacza XA/300LR lub zasilacza VAS/100.20 w bloku X2, lub z lokalnego zasilacza AS/200.          

 

Image

Rys. 4. Układ wewnętrznej łączności interkomowej

 

Układ z rys. 3 zawiera jeden blok z jednostką XA/300LR, obsługującą łączność z wszystkimi użytkownikami. Użytkowników można podzielić na większą liczbę grup (maks. 256 bloków XA/300LR), łącząc układy blokowe szeregowo. Możliwe jest również połączenie bloków w gwiazdę, w której magistrala główna prowadzona jest z układu głównego niezależnie do każdego bloku. W tym przypadku potrzebne są dodatkowe rozdzielacze wizji XDV/303 w układzie głównym. Każdy rozdzielacz może obsłużyć trzy bloki.

Maksymalna odległość pomiędzy kolejnymi blokami wynosi 800 m. Całkowita długość wszystkich połączeń pomiędzy układem głównym i układami blokowymi nie może przekroczyć 2000 m.

 

Image

Fot. 2. Odbiorniki Bpt

 

Układ wewnętrznej łączności interkomowej

Eliminując z układu przedstawionego na rys. 3 wszystkie panele wejściowe, otrzymamy układ wewnętrznej łączności interkomowej pomiędzy odbiornikami i centralami portierskimi (rys. 4). Różnice pomiędzy dwoma rozwiązaniami łączności interkomowej z rys. 1 i 4 są następujące:
- w układzie z rys. 1 sygnał wizji przesyłany jest z panelu wejściowego do centrali portierskiej, zaś w układzie z rys. 4 może być przesłany od portiera do odbiornika wideofonowego;
- portier w układzie z rys. 1 może połączyć się z danym panelem wejściowym po odpowiedniej liczbie sekwencyjnych przełączeń obrazu, podczas gdy w układzie z rys. 4 może bezpośrednio wywołać odbiornik, podając jego adres;
- panele wejściowe w układzie z rys. 1 mogą być stosowane na zewnątrz i wewnątrz budynku, podczas gdy odbiorniki w układzie z rys. 4 dostępne są tylko w wersji wewnętrznej;
- w układzie z rys. 1 można zastosować maks. 64 punkty łączności interkomowej, zaś w układzie z rys. 4 nawet powyżej 9000.   

 

Image

Fot. 3. Panele wejścioiwe



Podsumowanie

System 300, dzięki dużej pojemności, wielopoziomowej strukturze, wykorzystaniu rozproszonej logiki sterowania dystrybucją fonii, wizjii i sterowań w sieci LonWorks oraz cyfrowej transmisji w standardzie X2, daje dużą elastyczność przy projektowaniu i realizacji systemów łączności wideo-interkomowej dla różnych typów obiektów budownictwa komercyjnego.

Omawiane w tym artykule przykładowe rozwiązania łączności audio-wideo stanowią typowe rozwiązania dla budynków komercyjnych, choć nie wyczerpują wszystkich możliwości i funkcji dostępnych w Systemie 300Bpt.

Andrzej Grodecki
ADD

Zabezpieczenia 1/2007

 

Wszelkie prawa zastrzeżone. Kopiowanie tekstów bez zgody redakcji zabronione / Zasady użytkowania strony